“นครโฮจิมินห์” หรือ “โฮจิมินห์ซิตี้” (Ho Chi Minh City : HCMC) เมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศเวียดนาม โดยโฮจิมินห์ซิตี้แต่เดิมเรียกกันว่า “ไซ่ง่อน” (Saigon) และเป็นชื่อที่ชาวเวียดนามคุ้นเคยกันอยู่จนถึงปัจจุบัน ในอดีตไซ่ง่อนเคยเป็นเมืองในการปกครองของเขมร ต่อมาเมื่อแยกเป็นประเทศเวียดนาม ไซ่ง่อนจึงได้เป็นเมืองหลวงของเวียดนามใต้ แต่เมื่อเวียดนามเหนือยึดได้สำเร็จ จึงเปลี่ยนชื่อมาเป็น “โฮจิมินห์ซิตี้” ตามชื่อผู้นำเวียดมินห์เมื่อ ค.ศ. 1976

บรรยากาศของโฮจิมินห์ซิตี้แห่งนี้ไม่แตกต่างจากบ้านเรามากนัก ผู้คนก็รูปร่างหน้าตาคล้ายคนไทย ทำให้รู้สึกเหมือนไม่แปลกแยก ส่วนเรื่องสถานที่ท่องเที่ยวก็มีมากมาย แต่ที่แรกที่เราจะไปกัน ขอเดินทางออกไปนอกเมืองก่อนนั้นคือ “อุโมงค์กู๋จี” ซึ่งเป็นอุโมงค์ใต้ดินที่เปรียบเสมือนที่มั่นหลักและที่มั่นสุดท้ายของทหารเวียดกง ซึ่งเป็นกองกำลังของเวียดนามใต้ที่ไม่พอใจและต่อต้านรัฐบาล โดยได้รับการจัดตั้งขึ้นโดยคอมมิวนิสต์เวียดนามเหนือ

      อุโมงค์กู่จี แห่งนี้เคยถูกใช้เป็นฐานบัญชาการรบ โรงพยาบาล และหมู่บ้านใต้ดิน ซึ่งที่นี่ก็เป็นอีกที่หนึ่งที่ทำให้กองกำลังเวียดกงชนะในการรบ สำหรับโครงข่ายใต้ดินแห่งนี้มีความยาวถึง 270 กิโลเมตร และเป็นสมรภูมิรบพื้นที่ที่น่ากลัวที่สุดอีกแห่งหนึ่งของสงครามเวียดนาม เพราะโดนทั้งสารเคมีและสารพิษต่างๆ ที่ใช้พ่นลงไปในอุโมงค์ โดยเฉพาะฝนเหลืองที่ทหารอเมริกันนำมาโปรยเพื่อกำจัดต้นไม้เพื่อจะได้เห็นตัวฝ่ายตรงข้ามได้ง่าย จนทำให้พื้นที่ที่เต็มไปด้วยต้นไม้กลายเป็นพื้นที่โล่งเตียน เป็นสาเหตุให้ทหารเวียดกงต้องลงไปบัญชาการในอุโมงค์ใต้ดิน
        ปัจจุบันได้เปิดสมรภูมิเลือดแห่งนี้ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว โดยมีเจ้าหน้าที่พาเดินไปยังจุดสำคัญและสามารถมุดลงไปในเส้นทางคดเคี้ยวและมืดมากจนถึงชั้นสามของอุโมงค์ ซึ่งภายในประกอบไปด้วยห้องนอน ห้องบัญชาการ ห้องประชุม สนามฝึกทหาร ส่วนบริเวณโดยรอบของอุโมงค์แห่งนี้ ยังคงเหลือซากแห่งสงคราม อาทิ รถถัง เครื่องบิน วัตถุระเบิด และหลุมระเบิดขนาดใหญ่ ดูแล้วช่างน่าทึ่งจริงๆ