พระวิหาร
จังหวัดพระวิหาร เป็นจังหวัดสำคัญทางภาคเหนือของประเทศกัมพูชา มีชายแดนติดกับประเทศไทยทางด้านจังหวัดศรีสะเกษ มีเมืองพนมตะแบงเมียนเจ็ยเป็นเมืองหลวงของจังหวัด จังหวัดนี้เป็นที่ตั้งของปราสาทพระวิหาร ซึ่งอยู่ในบริเวณชายแดนของไทย-กัมพูชาที่มีปัญหาเรื่องพื้นที่ทับซ้อน และได้เกิดกรณีพิพาทเรื่องปราสาทหินนี้จนต้องมีการตัดสินในศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ เมื่อ พ.ศ. 2505 และจังหวัดนี้ยังเป็นที่ตั้งของเกาะแกร์ (Koh Ker) เมืองหลวงเก่าของขอมโบราณก่อนนครวัด เกาะแกร์นี่คือปิรามิดแห่งเอเซีย จังหวัดนี้จึงเป็นจังหวัดที่มีความสำคัญเรื่องการท่องเที่ยวมาก
การแบ่งเขตการปกครอง
จังหวัดพระวิหารมีการแบ่งเขตการปกครอง ออกเป็น 7 อำเภอ ได้แก่
• ชัยแสน
• แฉบ
• จอมกระสานต์
• กูแลน
• ระเวียง
• สังคมถเม็ย
• ตะแบงเมียนเจ็ย (เมืองหลวง)

สถานที่ท่องเที่ยวของจังหวัดพระวิหาร
• เกาะแกร์ (Koh Ker) (ปิรามิดแห่งเขมร เมืองหลวงเก่าของขอม) เกาะแกร์ ในอดีตมีนามว่า “โชคครรยาร์” หมายถึง เกาะแห่งความรุ่งโรจน์ เกาะแกร์คือชื่อของกลุ่มปราสาทเก่าโบราณมากถึง 96 แห่งแบ่งเป็น ศาสนสถานขนาดใหญ่ประมาณ 30 แห่ง โดยเกาะแกร์นี้ เป็นชื่อของเมืองหลวงของอาณาจักรขอมในอดีต เกาะแกร์อยู่ห่างจากเสียมราฐประมาณ 100 กิโลเมตร เป็นนครที่ถูกสร้างขึ้นในรัชสมัยของพระเจ้าชัยวรมันที่สี่ ในช่วงปี พ.ศ. 1464 – 1487 เกาะแกร์ถือเป็นเมืองหลวงเก่าของอาณาจักรขอม คนทั่วไปจะรู้จักกันในนามพีระมิดแห่งเมืองขอม โดย ขอมได้สร้างนครแห่งนี้ก่อนที่จะย้ายไปสร้างที่นครวัด อาจเป็นเพราะตำแหน่งที่สร้างไม่สะดวกในเรื่องน้ำ ทำให้เมืองเกาะแกร์(Koh Ker) เป็นนครที่ถูกลืม ที่ซ่อนอยู่ในป่าเป็นพัน ๆ ปี จนกระทั้งในปี ค.ศ. 2003 หรือ พ.ศ. 2546 ที่ผ่านมานี่เองพึ่งจะมีการค้นพบอีกครั้ง ซึ่งเมืองแห่งนี้ถูกโลกลืมไปถึง 1059 ปี สิ่งที่เป็นสิ่งปลูกสร้างหลักทำให้โลกตะลึงคือปราสาทที่มีรูปร่างคล้าย พีระมิด นั่นเอง และปิรามิดแห่งนี้มีขั้นบันไดหินขึ้นไปจนถึงบนยอด โดยหลายคนมีความเชื่อและเรียกเส้นทางนี้ว่า “ถนนสู่สวรรค์” และเมื่อมองจากหอคอยลงมาจะสามารถมองเห็นภูเขาและปราสาทพระวิหารได้ ซึ่งถือเป็นจุดชมวิวที่มีความสวยงามมากๆที่หนึ่ง

• ปราสาทพระวิหาร เป็นปราสาทหินตามแบบศาสนาฮินดูที่ตั้งอยู่บริเวณเทือกเขาพนมดงรัก สูงจากระดับทะเลปานกลาง 657 เมตร ที่ตั้งของศาสนสถานแห่งนี้รู้จักกันในนาม พนมพระวิหาร หมายถึง บรรพตแห่งศาสนสถานอันศักดิ์สิทธิ์ อยู่ใกล้อุทยานแห่งชาติเขาพระวิหาร อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งเคยเป็นทางขึ้นสู่ปราสาทที่สะดวกที่สุด ปราสาทเขาพระวิหารแห่งนี้เดิมทีมีชื่อเรียกเก่าสุดว่า ภวาลัย ในรายงานของกรมวิชาการ และมีชื่ออื่นๆอีก ได้แก่ ศรีศิขรีศวร, วีราศรม และตปัสวีนทราศรม เป็นต้น และเมื่อ พ.ศ. 2442 พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าชุมพลสมโภช กรมหลวงสรรพสิทธิประสงค์ได้เสด็จไปยังปราสาทแห่งนี้ และทรงขนานนามว่า "ปราสาทพรหมวิหาร" ซึ่งต่อมาเรียกกันทั่วไปว่า "ปราสาทพระวิหาร" ส่วนนามของปราสาทพระวิหารตามที่ปรากฏในศิลาจารึกคือ "ศีรศิขเรศวร" แปลว่า ภูเขาแห่งพระอิศวร ซึ่งเกิดจากการสมาสกันของคำว่า "ศิขร" (ภูเขา) และ "อิศวร" ปราสาทพระวิหารประดิษฐานอยู่บนผาเป้ยตาดีของเทือกเขาพนมดงรัก ซึ่งเป็นเส้นเขตแดนระหว่างไทยกับกัมพูชา ทั้งนี้ ปราสาทตั้งอยู่ห่างจากปราสาทนครวัดในเมืองพระนคร ไป 140 กิโลเมตร และห่างจากกรุงพนมเปญไป 320 กิโลมตร

เขตการปกครอง ปัจจุบันกัมพูชากำหนดให้มีการแบ่งเขตการปกครอง
ออกเป็น 1ราชธานี(พนมเปญ) และ 24 จังหวัด ได้แก่